سعدی زیبا می‌گوید :

که ابر و باد و مه و خورشید و فلک در کارند / تا تو نانی به کف آری و به غفلت نخوری / همه از بهر تو سرگشته و فرمانداری / شرط انصاف نباشد که تو فرمان نبَری. تعبیر عجیبی است در روایات ما که می‌فرماید: من سَنَّ سُنّةً حَسَنَة، کان له أجرُ مَن عَمِلَ بها الی یوم القیامة، یعنی کسی که کار خیری را بنیان گذاری کند، اگر کسی به آن عمل کند، اجر آن عمل برای او (بنیان گذار کار خیر) تا روز قیامت محسوب می‌شود. و بلعکس اگر کسی با رفتار یا گفتارش یا کتابش یا هر عمل دیگری بنای غلطی را بگذارد، تا روز قیامت هرچه عمل به این آن ادامه پیدا کند، او هم در گناهش سهیم است.کسی که توانایی کمک به مؤمنان را داشته باشد و به آن‌ها رسیدگی نکند خائن به خدا و رسول است! خدمت به خلق مربوط به گروه خاصی نیست. هرکس در هر مقامی که هست باید به قدر سهم و اندازهء خودش به مردم خدمت کند

چه کسانی روز قیامت رو سیاه محشور می‌شوند؟

روایتی از امام صادق (علیه‌السلام) است که حضرت می‌فرمایند: اَیُّ ما مؤمنٍ مَنَعَ مؤمِناً شیئاً مِما یحتاجُ الیه و هو یقدرُ علیه من عنده اَو من عند غَیره، اَقام الله یوم القیامة مُسَوَّداً وجهُه، مزرقةً عیناه، مَغلولَةً یداهُ الی عُنُقِه، فیُقال هذا الخائِنُ الذی خانَ الله و رسولَه، ثم یُؤمَرُ به الی النار، یعنی هر مؤمنی که از برادر مؤمنش که به چیزی محتاج است، کمکش را دریغ کند و او قادر به کمک بوده و یا می‌توانسته از دیگری پیگیری کند، در روز قیامت خداوند او را در حالی که روسیاه است و چشمش کبود است و دست‌هایش به گردنش آویزان، محشور می‌کند و ندا می‌آید که این خائنی است که به خدا و پیغمبر خیانت کرده است و سپس به سوی آتش امر می‌شود. کسی که توانایی کمک به مؤمنان را داشته باشد و به آن‌ها رسیدگی نکند خائن به خدا و رسول است! خدمت به خلق مربوط به گروه خاصی نیست. هرکس در هر مقامی که هست باید به قدر سهم و اندازهء خودش به مردم خدمت کند. در روایتی از امام صادق (علیه‌السلام) است که می‌فرمایند: کسی که برای رفع حاجت و نیاز برادر مؤمنش قدمی بردارد مثل این است که خداوند را 9000 سال عبادت کرده در حالی که روزهایش روزه‌دار بوده و شب‌هایش نماز شب به پا می‌داشته است کسی که در حمام از امام معصوم خواست برایش کیسه بکشدروایت است کسی در حالی که امام را نمی‌شناخت از امام معصوم در حمام درخواست کرد که برایش کیسه بکشند و امام هم به او کمک کردند. یا در روایت دیگر است که کسی در راه از امام معصوم (علیه‌السلام) برای بردن باری کمک خواست و امام به او کمک کردند. این‌ها تعلیماتی است که در دینمان زیاد دیده می‌شود. روایتی است از حضرت موسی (علی‌نبیناوآله‌وعلیه‌السلام) که از خداوند سؤال می‌کند: خداوندا! اگر تو بنده بودی، چه کار می‌کردی؟ سؤال، خیلی زیباییست، می‌گویند پرسیدن سوال خوب، نصف علم است. جواب خدا هم بسیار زیباست. خدا می‌گوید اگر من بنده بودم در زمین می‌گشتم و گره از کار بندگان باز می‌کردم. در روایتی از امام صادق (علیه‌السلام) است که می‌فرمایند: کسی که برای رفع حاجت و نیاز برادر مؤمنش قدمی بردارد مثل این است که خداوند را 9000 سال عبادت کرده در حالی که روزهایش روزه‌دار بوده و شب‌هایش نماز شب به پا می‌داشته است.

کارنامه اعمال ما در قیامت

یکی از تعالیم دینی ما که بسیار زیباست، بحث نیت است. در بعضی روایات آمده است که زیاد آرزوی خوب و نیت خیر کنید، زیرا که خداوند به نیت‌های شما توجه دارد. مثلاً بعضی در تلویزیون گرسنه‌های سومالی را می‌بینند و از دلشان می‌گذرد که کاش من می‌توانستم تمام این گرسنه‌ها را سیر کنم. فکر نکنید جای دوری می‌رود. خداوند همین را در نامهء اعمالش می‌نویسد. در قیامت کارهای خوبی در نامه ی اعمالمان می‌بینیم که هیچ‌کدام را انجام نداده‌ایم. این‌ها نیات خوب ما در دنیا بوده‌اند. پس اگر مشکلی را دیدید که قادر به حل آن نبودید، این را با خودتان تکرار کنید که خدایا کاش می‌توانستم کاری بکنم. جای دوری نمی‌رود. بحث نیت خیر همان ترویج انرژی مثبت است که در جامعه منتشر می‌شود و حال و هوای دل‌ها را تغییر می‌دهد. در بحث انجام کار خیر و کمک به مستضعفان موضوع مهم، نقطه ی شروع این کارهاست. چون ما به دنبال کار زیربنایی هستیم. ما در سیره ی امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) و اهل‌بیت می‌بینیم که هم شب‌ها برای فقرا طعام می‌برند و هم در همان حال می‌بینیم که علی (علیه‌السلام) برای رفع حاجت فقرا چاه می‌کند. یکی از چیزهایی که ما را به کارهای زیربنایی سوق می‌دهد، همین رفتار اهل‌بیت است.

اول اینکه ما باور داریم که هیچ‌چیز در عالم گم نمی‌شود. من یعمل مثقال ذرةٍ خیراً یره، یعنی هر که به اندازهء ذره‌ای عمل خوب انجام دهد، آن را می‌بیند. یعنی همان را می‌بیند. برای خود ما بارها در زندگی پیش آمده است که مثلاً یک نفر را زیر باران سوار کرده‌ایم و بعد عیناً همین اتفاق برای خود یا خانواده‌مان افتاده است که کسی در راه به ما کمک کرده است.

من یعمل مثقال ذرةٍ شراً یره، یعنی هر که به اندازهء ذره‌ای عمل بد انجام دهد، آن را می‌بیند. وقتی می‌گوییم انرژی از بین نمی‌رود بلکه تبدیل می‌شود؛ عملی که ما انجام می‌دهیم هم از بین نمی‌رود. حتی لبخندمان.حتی نگاهمان. گاهی وقت‌ها غیبت فقط با یک نگاه است. گاهی تمسخر با یک اشاره است. گاهی دل شکستن با یک کلمه است.دوم اینکه یکی از اولین نتایجی که در همین دنیا از خدمت به دیگران عاید ما می‌شود، آن تجربهء عمیق و تکرار نشدنی و بی‌نظیر شادی و ابتهاج درونی است. وقتی در مترو یا اتوبوس جای خودمان را به پیرمرد یا پیرزنی می‌دهیم، آن لحظه‌ای که می‌نشیند و تشکر می‌کند، شادی که در ما به وجود می‌آید با هیچ شادی دیگری در دنیا قابل قیاس نیست .

خدمت به ذریه ی پیامبر

و سوم اینکه یکی از مهم‌ترین توصیه‌های بزرگان، خدمت به ذریه ی پیامبر است، سادات. قصد و نیت شما در خدمت به سادات این باشد که به خدا بگویید: خدایا! اگر الان که سعادت خدمت گذاری به پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) را ندارم، در عوض به ذریه یایشان خدمت می‌کنم. با خدا معامله کنید. من یعمل مثقال ذرةٍ شراً یره، یعنی هر که به اندازهء ذره‌ای عمل بد انجام دهد، ن را می‌بیند. وقتی می‌گوییم انرژی از بین نمی‌رود بلکه تبدیل می‌شود؛ عملی که ما انجام می‌دهیم هم از بین نمی‌رود. حتی لبخندمان.حتی نگاهمان. گاهی وقت‌ها غیبت فقط با یک نگاه است. گاهی تمسخر با یک اشاره است. گاهی دل شکستن با یک کلمه است بسیاری از عرفا تأکید دارند که خدمت به سادات سریع‌تر از هر عمل دیگر انسان را به مقامات می‌رساند. مرحوم شیخ‌ حسنعلی اصفهانی (نخودکی) در یکی از 5 توصیه‌ای که قبل از وفات به پسرشان داشتند، تأکید کردند که من هر مقامی که از خداوند گرفتم به خاطر خدمت به سادات بوده است. حاج آقای سیبویه در جلسات وقتی سیدی وارد می‌شد می‌فرمودند: ایشان سادات هستند، همه بلند شوید. و بر روی منبر به احترام سادات بلند می‌شدند. و خاطره‌ای از حضرت امام (رحمةالله‌علیه) نقل است که در ایام جوانی، به همراه چند نفر از دوستانشان به زیارت حضرت رضا (علیه‌السلام) رفته بودند. یکی از دوستان نقل می‌کند که حضرت امام از همه ی ما کمتر برای زیارت در حرم می‌ماندند و زودتر به خانه برمی گشتند. از ایشان دلیل این کار را می‌پرسند.امام (رحمةالله‌علیه) می‌فرمایند که من برمی گردم تا چایی آماده کنم و خانه را برای دوستان و زوار امام رضا (علیه‌السلام) مهیا کنم. نکته ی جالب اینجاست که یکی از دوستان روحانی امام (رحمةالله‌علیه) از ایشان سوال می‌کند که آیا این عمل شما با زیارت امام رضا (علیه‌السلام) قابل قیاس است؟ و امام پاسخ می‌دهند که من ارزش این کار را از زیارت امام رضا (علیه‌السلام) کمتر نمی‌دانم.

منبع : وبلاگ زائری، محمدرضا ؛ خدمت به خلق

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: